Op 1 september van dit jaar is een nieuwe wet rond burenhinder in voege gegaan. Een grote nieuwigheid is dat een rechter nu een pak meer mogelijkheden heeft in het uitspreken van maatregelen. In de oude regeling (art. 544) was de uitkomst van een rechtszaak bijna altijd dat de schuldige een bepaald bedrag aan de benadeelde partij moest betalen als financiële compensatie voor de geleden schade. Die maatregel bestaat nog steeds. Stel dat de muren van een huis barsten omdat er op een aanpalend terrein grote bouwwerken worden uitgevoerd, dan kan een rechter bepalen dat die barsten op kosten van de bouwheer hersteld moeten worden.
Maar daarnaast heeft de rechter er dus extra mogelijkheden bijgekregen. Hij kan nu ook compenserende maatregelen opleggen. Denk bijvoorbeeld aan het verplichten van de bouwheer om aanpassingswerken aan een beschadigde woning uit te voeren, zodat de benadeelde geen hinder meer heeft van de werken. Daarnaast kan de rechter bevelen om de handelingen die het evenwicht verstoren te staken en zo de hinder tot een aanvaardbaar niveau te verminderen. Stel bijvoorbeeld dat een bouwfirma elke ochtend om 6 uur de bewoners van de huizen naast de werf wekt met drilboren en boormachines, dan kan de rechter bepalen dat de werken pas vanaf een bepaald, meer aanvaardbaar tijdstip mogen beginnen.
Deze nieuwe maatregelen resulteren dus niet meteen in een vergoeding van de geleden schade, maar hebben meestal toch een financiële weerslag. Bouwwerken die elke dag pas uren later kunnen starten dan gepland, zullen allicht bijkomende kosten veroorzaken voor de bouwfirma, maar worden juridisch niet aanzien als een vergoeding van schade. En dat heeft meteen ook gevolgen voor verzekeraars en verzekeringsnemers. Op de keper beschouwd geven verzekeraars in hun polissen immers geen dekking voor aansprakelijkheid bij burenhinder, maar enkel voor de vergoeding van de schade die als gevolg van die burenhinder is ontstaan. Een verzekeraar hoeft dus eigenlijk niet tussenbeide te komen in de betaling van kosten als deze kosten geen schadevergoeding zijn.
Het gaat zelfs nog verder, want een andere nieuwe maatregel is dat een rechter voortaan ook preventieve maatregelen kan vorderen om burenhinder te voorkomen. Stel bijvoorbeeld dat een bouwfirma een terrein wil ontwikkelen en naast dat terrein staat een huis waarvan geweten is dat het een oude, zwakke fundering heeft. In dit geval kan bepaald worden dat de fundering op kosten van de bouwfirma moet verstevigd worden als dat huis een reëel risico loopt op verzakking. Dit wordt opnieuw niet als schadevergoeding gezien, maar het zal op de finale prijs van het bouwproject uiteraard wel een significante impact hebben.
Deze nieuwe wetgeving (art. 3.101 en 3.102 BW) zorgt er dus voor dat het begrip abnormale burenhinder ruimer omschreven wordt. Dit kan op zijn beurt weer leiden tot meer maatregelen om de hinder te compenseren of voorkomen, maatregelen waarvan de financiële weerslag echter niet in alle omstandigheden verzekerd zal zijn. Het belang van het op elkaar afstemmen van clausules in contracten en de waarborgen in verzekeringspolissen wordt dus nog groter dan vroeger. Hierin kan Vanbreda Risk & Benefits als gespecialiseerde makelaar in de bouwsector de nodige adviezen geven. In onze eigen polissen hebben we alvast al alle betrokken clausules aangepast aan deze gewijzigde wetgeving. Vanuit onze schadeafdeling bouw volgen we uiteraard ook nauwgezet de evolutie van deze nieuwe wetten op.
